الان که مطالب پارسال وبلاگم رو خوندم کمی، متوجه شدم اخرین روزای بیست سالگیم از حس و حالش نوشته بودم. و چیزایی که یاد گرفتم.
اگه بخوام درباره بیست و یک سالگی بگم، کلا پررر بود از ایده؛ هزارتا ایده کاری به ذهنم رسید و هزارتا ایده واسه پیجم و هزارتا چیز به ذهنم میرسید که یادداشت کردم. سال ایده ها واسش خیلی اسم مناسبیه! یه نامه هم نوشته بودم به بیست و یک سالگیم که هر بار میخونمش تحت تاثیر قرار میگیرم. الانم باز میرم میخونم.
واسه همین گفتم یکی هم به بیست و دو سالگی بنویسم:
سلام! مژگان.
زندگی برای هرکس چیزهای شگفت انگیزی داره. و اونها رو در زمان مناسب خودشون بهش عرضه میکنه. بنابراین کاری که باید انجام داد فقط زندگی کردنه! نیازی نیست در شتاب باشی برای رسیدن به چیزایی که زمانشون نرسیده، وقتی زمانش برسه، خودشون خواهند اومد! بله که تلاش مهمه، اما گاهی بهترین چیزها اتفاقی پیش میان.
خب این از این! حالا اینم بگم که از ایده های توی سرت استفاده کن و این فکرو نکن که اونا زیادی ان و مگه ادم چند تا کار رو میتونه انجام بده. خب چرا تو همون ادمی نباشی که چند تا کار موفقیت امیز رو انجام میده؟! بله تو همونی. (همونطور که توی کتاب اینفلوئنسر خوندی) همچنین هرگز نگران چیزی نباش و اگر قرار بود چیزی رو از کسی بخوایی ، اون رو فقط از خدا بخواه و تمام.
اروم باش و لذت ببر و بیا داستان لذت هات رو توی این وبلاگ بنویس. چون که نوشته ها مهم هستن! بله خیلی مهم. شاید اینها مهم‌ترین میراث باشن. و البته که هستن برای کسی که اهل فکر کردنه.
و موفق و شاد و خوشبخت باش؛ هرچند که نباید برای بدست اوردن شادی زیادی تلاش کنی اما تلاش خودتو بکن. و غذاهای سالم بخور (اینو نوشتم چون خیلی جمله جذابیه :دی)
دیگه نمیدونم چی بگم. انگیزه بخش باشم یا چی. اما اون مژگان که من میشناسم، خودش انگیزه داره و خیلی قویه، خیلی قوی :) دوستت دارم تا ابد.
از طرف مژگان بیست و یک ساله :)
