بمونه به یادگار که امشب نمازی خوندم که به شدت به دلم نشست. احساس نزدیکی زیادی رو به خدای عزیزم داشتم. عجب حس نابی بود، دلم میخواست طول بکشه اون نماز. عجب نمازی بود. شکر خدا رو از حضور، از عشق، از نشانه. که میشینه روی دلم و آرومم میکنه. شکر برای سجده های بی نظیر که یادم میندازه بندگیمو، کوچیکیم در مقابل بزرگی تورو، عشقی که بهت دارم و عشقی که بهم ارزانی داشتی.
شکر تورا ای خدای مهربانم که حضور و نشانه هات رو بهم هدیه میکنی. شکر :)
واقعا خیلی سرم شلوغه این روزا به خاطر پروژه هام. اما دیروز بالاخره رفتم تولدمو گرفتم توی کافه ۱۰۰۱ در خیابون هزار جریب. که بسیااار کافه خوشگلی هست. واقعا لذت بردم از این همه خوشگلی و سرسبزی و اینا. برام اهنگ تولد هم گذاشتن :)
تزیینشم بادکنک و گلای روی میز بود و شمع. و خلاصه که این بود جشن تولد ۲۱ سالگی عزیزم. کلی هم عکس گذاشتم اینستاگرام. خدایا شرکت برای جشن تولد دوست داشتنیم و همه چی. راست قبل فوت کردن شمعا ارزوی عشق برای همه کردم و خوب شدن بیمارا و همچنین توکل به خدا و پیش اومدن هرچی خودش میخواد برای همه :)
این جشن تولدم رو با رنگ صورتی به یاد میارم به خاطر مانتوی سفید و شومیز صورتی و روسری میکی‌موس که داخلش صورتی بود. همچنین کیک صورتی و بادکنک سفید بود. گلبرگ ها هم صورتی بود و البته بعد عوضش کردن گفتن قشنگ نیست. رنگارنگ کردنش. قرمز و صورتی و سفید و بنفش. کادو هامم پول بود.
کاری که میخوام شروع کنم توی اینستا رو هم هنوز شروع نکردم، یکم سرم خلوت شه درستش میکنم. فعلا :)
امروز بعد امتحان شیوا رو گذاشتم دم محل کارش. بعد تصمیم گرفت بریم بیرون اما اون دیگه نمیتونست بیاد، برا همین با مرضیه رفتم. مرضیه کیه؟! همکلاسی قدیمی( از راهنمایی) اما دوست جدید. توی این دانشگاه چند تا کلاس با هم بودیم، یکی دوباری صحبت کردیم. و یه بارم رسوندمش خونشون. الانم که رفتیم بیرون. خلاصه فهمیدم که دثست خیلی خوبی میتونه باشه.
مرضیه محجبه‌اس، مثل دو تا دوست نزدیک دیگه ام، پس از لحاظ ظاهری متفاوتیم اما طرز فکر کلی مون شبیه همه. البته که من زیاد باهاش همکلام نشدم ، اما تا همینجا شکل هم بودیم.
و دیگه اینکه دوست جدید :)))) چیزی که خیلی وقت بودم میخواستم، خدایا شکرت برای همه چیییی، امروزم خیلی خوش گذشت. شاید برم کلاس شنا با مرضیه.
نوزدهم خرداد همیشه برام خیلییی خیلی خاص بوده که طبیعیم هست. چون که روز تولدمه خب . اما اکثر وقتا به خصوص سالای اخیر نشده تو روز نوزدهم تولد بگیرم به خاطر امتحانا. و مجبور شدم بعدش تولد بگیرم. امروز تصمیم. گرفتم یا از سال دیگه یا از سال بعد تا ابد همیشه تو روز نوزدهم تولد بگیرم واسه خودم. :)
و اینکه تولد امسالم هم موکول شد به بعد امتحانا. و من بیست و یک ساله شدم :)❤️
اخرین روزای بیست سالگی رو میگذرونم. پس فردا بیست و یک ساله میشم! اگه بخوام مهم ترین چیزا در بیست سالگیم رو بهش اشاره کنم میگم: کتابها برام اهمیت بسیار بیشتری پیدا کردن و نقششون در روشن تر کردن راه زندگیمم برام واضح تر شد. و اینکه فهمیدم از زندگی چی میخوام و رویاهام چیه، برنامه ریزیم باید چه جوری باشه. کلا حس میکنم توی بیست سالگی بیشتر از هر وقت دیگه ای راجع به خودم و دنیا فهمیدم.
در واقع فکر میکنم همه وقتایی که فکر میکردم چقدر بزرگ شدم، با حس چقدر بزرگ شدم، توی بیشت سالگی کاملا فرق داشت و این یکی واقعی تر بود!
همچنین توی بیست سالگی بیشتر از هر وقت دیگه ای به یادگیری علاقه پیدا کردم، حتی مباحثی مثل سری فوریه رو هم« دوست داشتم »بدونم! به مسائل فیزیکی،نجوم و کلا علمی خیلی علاقمند شدم و علاقه‌ام به مطالعه های خارج از کتاب چندین برابر شد. و هنوزم این علاقه رو دارم خداروشکر. همچنین گوش کردن پادکست رو هم به کارام اضافه کردم به ویژه پادکست علمی.
توی بیست سالگی لیست بلندبالایی از همه چیزایی که میخوام یاد بگیرم نوشتم و الان تصمیم گرفتم اکثر یا همشون یا حتی بیشتر از لیست رو توی بیست و یک سالگی انجام بدم.
و یه چیز مهم دیگه؛ در سه ماه اخر بیست سالگی، برای اولین بار در زندگیم کار با حقوق انجام دادم، کار بی حقوق که همون کاراموزی های اجباری مدرسه و دانشگاه بود. اما الان کار با حقوق انجام میدم و چقدر مشتاق انجامش بودم و چقدرررر دوست دارم :) لذت میبرم که کاری انجام میدم و ازش پول درمیارم. حس مفید بود، کار بلد بودن، پول درآوردن و ...
خلاصه که خدایا شکرت برای فرصت یک سال زندگی دیگه، خدایا شکرت که فرصت تجربه این معجزه بزرگ؛ «زندگی کردن» رو بهم دادی.شکرت که قراره بیست و یک سالگی رو با عالی بودن هرچه تمام تر تجربه کنم. منو لایق این کار بکن و کمکم کن تا همیشه :) به رحمت تو ای مهربان ترین مهربانان :)❤️
من عاشق وقتایی هستم که بابام سیب زمینی سرخ شده هاشو میده به من :* :)
من چند روزه نویمدم اینجا چون که توی پونیشا داشتم روی پروفایلم کار میکردم، میخواستم پروژه بگیرم که خداروشکر گرفتم. چقدر کار رو دوست دارم :)))) به خصوص به عنوان یک فریلنسر که خوبی های خودش رو داره. یک پروژه انجام دادم و یکی هم در حال انجام دارم :)
من همیشه عاشق ارتقای مهارت هام هستم و امروز ایده ی جدیدی هم به ذهنم خطور کرد که انشاا... روش کار خواهم کرد.
البته این ایده قبلا هم به صورت کوچیک بود اما امروز کلی بزرگ و رویایی شد.
خدایا کرت به خاطر بهار، به خاطر خودت، به خاطر همه چی :)
خب در چند قدمی سال نو میخوام درمورد سا ۹۷ بنویسم:
اول اینکه خیلی خوشحالم که امسال به خدا نزدیکتر شدم، بیشتر باهاش حرف زدم، نمازمو بهتر خوندم و بیشتر قرآن خوندم، خدایا شکرت. بعد اینکه حسااااابی کتاب خوندم ، فکر کنم تا الان پرکتاب‌ترین سالم بوده. و همچنین کلی لیست های مختلف برای خودم درست کردم که بخونم. دیگه اینکه امسال وارد دانشگاه جدیدی شدم و دارم برای لیسانس میخونم که شاید اخرین مقطع تحصیلیم باشه(شایدم نباشه) . کارتینگ رو تجربه کردم، اسب سواری هیجان انگیزی رو تجربه کردم، در کنار خونواده عزیزم شاد بودم و سالم بودیم .کلاس زبان رفتم، برای اولین بار سرسره ابی رو تجربه کردم. در ضمن بیست ساله شدم که این به معنای “دو” شدن دهگان سنم بود. که این خیلی مهمه و دوست داشتنی و در بیست سالگی حسابی بزرگتر شدم، برنامه ریزی های بهتری برای خودم انجام دادم. مثبت اندیش تر شدم و همچنین یه لیست بزرگ درست کردم از چیزایی که دوست دارم که انشاا... در سال جدید انجامشون میدم. همچنین باید این لیستو اینجا هم بنویسم. یه تولد خوشگل به تم طلایی گرفتم.با تانیا جانم بازی کردم کلی ، خودمو بیشتر دوست داشتم و نظر بقیه برام کم اهمیت تر شد.
در ضمن ولادت امام علی (ع) مبارک :)
همه چیز به من یاداوری میکنه خداروشکر کنم.
خدایا شکرت به خاطر سال عالی‌ای که پشت سر گذاشتم. خدایا شکرت برای سلامتی و خوشحالی و خوشبختی و شادی‌ام. برای اینکه حال دلم خوبه. برای خونواده خوشبخت و سالم و شادم. برای همه چیز.
در سال جدید برنامه‌ام اینه که کارای اون لیستی که گفتم رو انجام بدم، شادتر باشم، برنامه ریزی های شخصی(زیبایی و شخصیتی) رو دنبال کنم. و همه چیزای خووووب :) انشاا... در حوزه درس هم موفق باشم و البته تصمیم برنامه نویس شدنم رو بیشتر بررسی کنم . مطمئنم سال ۹۸ سال بسیار عالی و پر از شادی و خوشبختی و سلامتی خواهد بود.
حالم هم که عاااالی . خدایا شکرت برای حال عالی . خدایا لطفا حال هممون عالی باشه . :)
خب من بعد از گوش کردن به چند تا استرینگ‌کست میخوام خلاصه هاشونو بنویسم که البته چیزهایی هستن که من ازشون فهمیدم و ممکنه کاملا درست نباشن.
با توجه به مطالبی که توی یک پیج اینستاگرامی دیدم تصمیم گرفتم چله یه چیزی داشته باشم و بعد از کمی فکر به این نتیجه رسیدم که دوره فکر مثبت داشتن رو داشته باشم. جالبه این فکر مدت کوتاهی( کمتر از یک روز) بعد از اینکه از خدا خواستم راهی برای مثبت بودن بهم نشون بده اتفاق افتاد، خب خدایا شکرت :)
موارد دوره:
+هر روز قرآن خوندن
+هر روز گوش کردن به اهنگهای مثبت
+داشتن افکار فقط مثبت
+هر روز دیدن یک جمله مثبت و ثبتش در وبلاگ در همین پست
+هر روز خوندن یک لطیفه
+هر روز نوشتن یک چیز مثبت درباره اون روز و تشکر از خدا بابت اون چیز
+هر روز حرف زدن با خدا
خب این دوره انشاا... از فردا شروع خواهد شد و تا ۱۶ اسفند ادامه خواهد داشت.
خدایا شکرت بابت دونستن این ایده عالی .
چالش ده سال قبل !
ده سال قبل من ده ساله بودم و خوب یادمه روز تولد سالگیم خودم و خونوادم کلا فراموش کرده بودیم تولدمه :)))) و البته از وقتی معنای تولد رو فهمیدم فکر میکنم ده سالگی تنها سالی باشه که از دستم در رفته، اینکه فرداش تولد گرفتم یا نه رو یادم نمیاد، ده سالگی پنجم بودم فکر کنم، اینکه چیکارا میکردمبه صورت کلی یادم نیست فقط میدونم همیشه توی کتابخونه مدرسه و برنامه های صبحگاه فعالیت داشتم و رئیس شورا هم بودم ،یه بار دیگه هم سوم راهنمایی رئیس شورا بودم و کلا از خاطره ی اون سالا و بقیه سالایی که تو شورا بودم میتونم بگم مهم ترین ویژگی شورای دانش آموزی (دست‌کم تو مدرسه هایی که من بودم) فرار از کلاس بود. به جز اون توی دبستان و راهنمایی وقتای دیگه هم حسابی به بهونه سرود و غیره و غیره از کلاس و درس فرار میکردم و درسمم بد نبود. البته توی دبستان که بیست بودم همیشه(به جز پایان‌ترم چهارم که ۱۹.۹۳ شدم، هنوزم یادم مونده !)
دیگه از ده سالگیم چیز زیادی یادم نیست، شایدم یادم بیاد اگر فکر کنما اما الان میخوام بخوابم:دی خلاصه که از پست های خاطره اینا خیلی خوشم میاد بعدا بازم مینویسم حتما. فعلا میتونم بگم پست دوستان و دوران خیلی جامعه از خاطرات بنده :)
اهان راجع به عکس هم از ده سال پیش باید بگم دارم اما توی البوم ایناس و الان قصد ندارم برم دنبالش بگردم اما حتما کنار هم میذارم با امسالم چون به نظرم جالب خواهد بود :)
وااای کلا اون قضیه بهنر بودن که اینجا و اینجا راجع بهش نوشته بودم رو فراموش کرده بودم، البته نه اینکه دیگه روی بهتر بودنم کار نمیکردم اما یادم رفته بود چیزی بنویسم راجع بهش حالا وقتی دسته بندیش رو یهویی دیدم یادش افتادم. البته الان تصمیم گرفتم جزو دسته چیزای دیگه بذارمش.
توی این مدت با رژیم سعی کردم از لحاظ فیزیکی بیشتر جوری که دوست دارم باشم که خداروشکر خیلیم موفقیت‌آمیز بوده. البته نه اینکه چاق بودم قبلا و اینکه دوست دارم خیلی لاغر باشما نه، فقط کمی اضافه وزن داشتم که کمش کردم و الان هم لاغر لاغر نیستم که من اینجوری دوست دارم. البته هنوزم یه کم رژیم دارم .
دیگه اینکه برای خودم رو دوست داشتن هم تلاش میکنم و میخوام یه رژیم فکری هفت روزه داشته باشم برای فکرای مثبت که انشاا... این یکی دوروزه شروعش میکنم.
و قرآن خوندن هم جزو برنامم هست که خیلی دوسش دارم :)
برنامه خوشگلی(!) هم دارم که زیاد سعی میکنم انجامش بدم. فعلا همینا باشه تا بعد :)
۲۷ دی ماه ۹۴ شروع به نوشتن در این وبلاگ کردن که این یعنی بیست روز دیگه وبلاگم سه ساله میشه :)
بعضی وقتا زیاد و تند تند پست میذارم، بعضی وقتا کم و دیر به دیر و بعضی چیزارو یادم میره بنویسم(مثلا ننوشتم که دومین دندون عقلم رو هم کشیدم)، بعضی وقتا هم مناسب و خوب پست میذارم و همه چیزایی که باید رو مینویسم اما در کل، مهم اینه که این وبلاگ عزیزم وجود داره ،خداروشکر که وبلاگ عزیزم وجود داره و من خاطرات و اتفاقات روزهای قشنگم ، تفکراتم،فیلمها و کتابها و همه چی رو ،کم و بیش، داخلش مینویسم. اینجا رو دوست دارم، لحظه هایی که گذروندم رو زنده نگه میداره، امیدوارم و تلاش میکنم زیاد یا کم ، هرجوری هست داخلش بنویسم. انشاا... که همیشگی باشه :)
پ.ن: این رو الان نوشتم چون ترسیدم روز خودش یادم بره و مثل دو سال قبل روز تولد ویلاگ عزیزم رو از دست بدم :) بنابراین الان میگم وبلاگ جان، پیشاپیش تولدت مبارک :) :*
داشتم پستی که راجع به کتاب پیرمدر و دریا گذاشته بودم رو میخوندم که یهو دلم کلی واسه دریا تنگ شد. و به مزه آب شورو بدمزه دریا هم فکر کردم، اونقدری که دقیقا طعمشو توی دهنم حس کردم!
واقعا دلم دریا میخواد :)
+هر وقت یه مطلب علمی میخونم به عظمت و توانایی خدا پی میبرم. واقعا خدایا شکرت.
+کتاب زندگی عزیز تموم شد. من خودم خیلی داستان کوتاه دوست ندارم و اعتراف میکنم باضی داستاناشو کاملا سرسری خوندم و در کل میتونم بگم کتابش بد نبود. الان “فرمین موش کتاب‌خوان” رو شروع کردم.
+برای مامان بزرگم سریال فرار از زندان رو گذاشتم. یهش میگم دوست داری؟ تایید میکنه و با دقت به تلویزیون نگاه میکنه. وقتی گفت زندان سونا، برگشته از من میپرسه یعنی زندانش سونا داره؟؟! =)))))
در ضمن مامان بزرگم از تبلیغ کفش شبکه ای‌فیلم متنفره. میگه چرا هر شب میاین میگین دیگه فهمیدیم. این دختره هم که میاد میگه برام معلم خصوصی گرفتن میگه باشه برو پررووو :)))) مامانم به مامان بزرگ میگه پرتقالا ترشه؟ مامان بزرگم میگه خب خودت بخور، خداروشکر دل و روده داری. من همینو دارم تو ام همینو ، فقط از من بزرگتره :دی
+امروز امتحان گسسته رو دادیم. پنج تا سوالش از جزوه بود و یکیش از کتاب و البته نوشته بود پنج تاش رو جواب بدین، من اون بخش کتاب رو نخونده بودم و سوال شش رو جواب ندادم و البته اصلا نخوندم ببینم چیه و بهش فکر نکردم. اما خیلی خوب دادم امتحان رو ،فقط یکی از سوالا رو تا نصفه بلد بودم که شیوا جان با استفاده از جزوه زیر دستش جوابو بهم داد =)))) و یه سوالم شک داشتم که باز شیوا دید از جزوه :))) و البته همه حسااابی تقلب میکردن و بعضیا یه برگه رد و بدل میکردن که جوابا داخلش بود. ولی خداییش من خودم بلد بودم و اگر جزوه هم نبود بازم امتحانو خوب میدادم . بعدم که ما امتحانو دادیم بچه ها میگفتن جزوه باز شده :0
+یک نکته‌ای که اخیرا با توجه به یکی دو پیج اینستاگرامی برام یاداوری شده اینه: نظز خودت از همه مهم تره،خودتو دوست داشته باش،کاری به حرف بقیه نداشته باش،قواعد رو کنار بذار. اینا چیزایی هستن که قبلا خودم خیلی بهشون اهمیت میدادم و رعایتشون میکردم و مدتی برام کمرنگ تر شده بود و بعد دوباره پیداشون کردم، و البته با دیدن پیجایی که گفتم دوباره برام کاملا پررنگ شدن.
+من به بوی کتاب اعتیاد شدید دارم !
*پدرم یک بار به من گفت:«دنبال خوشبختی نگرد؛ خود زندگی خوشبختی است.»سالها طول کشید تا معنی حرفش را بفهمم؛ ارزشِ یک زندگی زیسته شده؛ ارزش نابِ زندگی کردن.
از کتاب تولستوی و مبل بنفش، نوشته نینا سنکویچ.
این جمله رو خیلی دوست داشتم. بعد از خوندش تصمیم گرفتم استوریش کنم ،دستمو بردم کناب تختم تا گوشیمو بردارم که چشمم افتاد به معادلات دیفرانسل و فهمیدم چقدر دوسشون دارم!
همین الان توی لایو محیا (از کسایی که توی اینستاگرام فالوشون کردم ) گفتم چه جوری برای کنفرانس کتاب میخونین من با اینکه کتابخونم نمیتونم. و بهم جواب دادن ایشون :) گفتن که مثلا اگه درمورد یه شخص بخوام کنفرانس بدم اول بیوگرافی‌‌اش رو کامل میخونم و بعد توی کتاب نگاه میکنم اون مطالبی که به دردم میخوره رو میخونم فقط نه اونایی که ربطی به کنفرانسم نداره و اینکه اگر قبلا یه کتابو خوندین الان میرین سر چیزایی که میخواین توی کتاب .و فقطم یه کتاب نخونین ، چند تا بخونین که دیدگاه های مختلف رو بدون هیچ پیش زمینه ای از خودتون بخونین و قضاوت کنین.
با تشکر از محیای عزیز ♥️
